Av. YUSUF ERİKEL yazdı
Yine yazayım dedim, hissi rasulullah vesilesi olsun diye....
Konu Hz. Muhammed ile ilgili olunca çok farklı faydalara vesile olur......
Bazen buda bir başka vecd... Okumak... Hissederek...
...
Gerçekten.....
Ağlamaz mı insan annesi ölünce... Ağlar.... O’da ağlamış....
O, yetimler yetimi.... O, garipler haadimi.....
..
Ölen aslında benim de annemdi deriz ... Hz. Muhammedi hissedersek ...
Hz.Amine...
Canım annemiz.....
Yaş 21 idi....
15/16 gibi yaşında kaybettiği eşinin başına geldi kabir ziyareti için.....
Peygamber as 6 yaşında idi... Demekki babası öldükten sonra doğduğu hesap edilirse....
Ne kadar genç iken kaybetmiş eşini.....
Vay anneler annesi..... can anneler annesi....
Genç iken hasret kaldığı eşinin kabrine gitti...
Ve, içini dökecekti ona....
Dedi “oğlum az geride dur”...
...
Ve buyurdu peygamber...
“Hatırlıyorum...
Ağladı da ağladı annem... Yetimlği ve eşşiz kalmış bayanı da orada ilk defa hissettim... Ve duydum ki kabrin başında annem”,
“Abdullah aşkım... İnan artık dayanamıyorum hasretine...
Çok özledim”..
Hıçkırık içinde başını saatlerce Kabrin üstünde tuttu... sarsıla, sarsıla ağladı....
..
Ve sonra kanlı gözler ile kalktı, sildi gözyaşlarını....
Elimden tuttu döndük.....
..
Annem artık başka idi... Hasta oldu orada... Kabirden dönerken annem bambaşka olmuştu...
Zaten anne tarafım duygusaldı, bir şeye üzülürse ölür derdi ümmü eymen anne tarafım için....
.....
Ziyaret bitti iki gün sonra medinede.....
Yola çıktık...
Ne zaman ki "ebva," denen yere geldik.. Canım annem artık yola devam edemedi, takati gitti...
.....
Hemen istirahat ettik,yola devam etmedik...
Gece iyice ağırlaştı....
Ateşler içinde...
Duydum.... Dedi ki; “Ümmü Eymen... Çok hasta ve ateş içindeyim...
Bana oğlum Muhammedi getir... Ateşim var oğlum ile serinleyim”..
...
Ve beni aldı kucağına.....
Çok ateşi vardı.....
Bana Ateşler içinde, o sımsıcak kucakladığı, o güzel koynunda Son olarak şunları söyledi...
“Yavrum Muhammed....
Her yeni eskir...... Her şey fanidir ve birgün biter..
Bende bittim.. bak kuzum Ölüyorum...
Fakat mutluyum......
Geride doğurduğum tertemiz yavrum seni bırakıyorum...
Gamlı değilim, canım oğlum”..
Sarıldıda, sarıldı....
..
Son duyduğum sözler idi...
...
Uyumuşum can annemin sıcacık koynunda...
..
Ağıtlara uyandım nice zaman sonra.....
Canım annemin ağzını bağlıyorlardı......
...
İşte O’nun hatıratından annesi...
........
Tekrar buldum o eseri..... Okudum...
...
Ağladım da, ağladım...
.....
Evet can annemiz; Amine...
...
Doğurduğun o çocuk ile sen ölümsüz oldun...
...
Allah şahit ki.. O’nun istediği ve hayal ettiği dünya için çalışıyoruz...
Ve o senin yetim bıraktığın yavrun hiç ölmeyecek....
...
Kıyamete kadar ismi yaşayacak tek varlık O...
..
O’nun Adı, Senin evladın, bizim de efendimiz olan Muhammed SAV....
..
Ona salat ve selam, Sana ve aziz eşine ise sonsuz İhtiram....
Ve Amine annenin şahsında annemizi, babalarımızı kaybettikten sonra geride yalnız kalmış göz yaşını içine akıtan tüm anneleri düşünüp ağladım, ağladım....
Allah Annelerimizden razı olsun .....
Bu Haber 1252741 Defa Okunmuştur
