Av. EROĞAN KILIÇ yazdı

www.haber2000.com

DÜN MÜ KALDI KAMİL DAYI?

...

Farkında değil miyiz kopuşların?

Daha otuz yıl önceye kadar

Karasaban, Pulluk, Tapan, Zelve, Boyunduruk, Kağnı,

Tırpan, Kalıç, Orak, Çatal, Anadut, Dirgen, Tırmık,

Zoo, Deste, Yığın,

Düven, Harman, Saman, Çeç,

Atkı, Yaba,

Halbur, Elek,

Seklem, Çuval, Hurç,

Yarımla, Çinik, Urupla,

Savrum makinesi, Patoz,

Gel ahıra, Kürün, Çalğı, Gecgere,

Saman, Yonca,

Mayıs, Kerme, Tezek,

İdare, Gaz Lambası, Lüks,

Tandır, Sac,

Yufka, Tandır Ekmeği,

Bağ budama, gözünü açma, belleme, bekleme,

Gollu, Sepet, Bağ bozumu, Pekmez,

Mal yayma, Büvelek, Öğürseme, Kızan,

Dayanışma, İmece,

Çekti gittiler, şimdi kim bilir nerelerde?

Nasıl ki makineler girdi hayatımıza,

Dünkü emek yoğun aletler çöpe...

Ne mal kaldı yayacak?

Ne tezeklik poh kaldı, samanla kerme yapacak,

Çıtır, çıtır yakacak...

Ne de pörteyen domatesler,

Çekirdekli hıyarlar,

Pürçüklü,

Koskocaman Turplar...

Ha yayığı unuttum,

Bembeyaz tereyağı,

Köpüklü ayranı...

Geldik şehire,

Dünkü geleneklerle,

Biraz direndik..

Şimdi tükendik...

Dün saygı vardı büyüklere,

En güzel sevgi sözü , Eşek sıpası küçüklere,

Varlık azdı ama mutluydu insanlar,

Ne zamanki değişti anlayışlar,

Dötünde donu olmayanın gözünde güneş gözlüğü,

İneği satıp otomobil almalar,

Mazot için tarla satmalar,

Sonrası malum,

Bankalara biriken kredi borçları,

Köye kadar inmiş haciz arabaları...

Aç susuz kili tarağı toplayıp iner şehire,

İki gün bir evde,

Üç gün biraderde..

Yenge homurdanır artık çekse de gitse,

Haksız diyemem ki, kabahat, üretmeden tüketenlerde...

Halka gaz verenlerde,

Değerlerimizi bitirenlerde ......