CHP'li Av. ERDOĞAN KILIÇ yazdı (Ankara)

TÜKÜR SURATINA AHMAĞIN

--

Gözleri kömür karası,

Kirli saçları,

Su değememiş yanakları,

Gülümsüyor...

Çöpe atılmış bir tablo gibi,

Ya da dağ başında bir yaban gülü,

Yağmur yememiş.....

--

Sefaletin gülüşüne tanık oldum dostlarım,

Ne gelecek kaygısı,

Ekmek, aş,

Başını sokacak bir ev...

--

Günlük yaşıyor kardeşlerimiz,

Boş vermiş,

Yazın parklar,

Kışın yaza çıkartacak bir barakada...

O da şansa,

Yaza çıkarsa......

--

İçine ettiniz dünyanın,

Ne için?

Sahi ne?

--

Hangi değer daha önemlidir yaşamdan?

Yaşatmaktan?

Köklerinden koparılmaktan?

--

Şey,

Ney?

Ama benim inancım egemen olsun dünyaya,

Eee ya sonra?

İnsanlar mutlu olacak mı?

Özgür...

--

Tükür suratına ahmağın,

Ölüler dünyasının muzaffer komutanının,

Terkedilmiş topraklarda bağırsın kendi yalnızlığına,

Ben kazandım,

Buralar benim.....