Av. ERDOĞAN KILIÇ yazdı
MÜLKÜNE İTLER İŞESİN
..
Senin olsun istiyorsun ya alemi,
Alemsin be dostum, alemsin....
Kırk yerde mülkün var,
Bilmezsin bile birçoğunun yerini,
Kapısını açmadığın yer,
Balkonunda çay içmediğin ev..
İnsanı sevme, varlığı sev..
Tüküreyim senin varlığına,
Sanki kadeh tokuşturduğun dost,
Şakalaştığın arkadaşın,
Gözlerinde kaybolduğun cananın..
Yüksek duvarlarla çevrili bir villa,
O villayı koruyan itler,
Seni sadece onlar bekler...
Ha bir de o yerde çalışan emekçiler....
Bir başına zıbarın durursun,
Kendini yalanlarla avutursun...
Bekletirsin başında parayla tuttuğun çaycıyı, bahçıvanı,
Yemeğini pişiren Ayşe Abla'yı....
Garibanlar eşlik ederler mecburen,
Yok ki içini açacağın dost çevren..
Koy bakalım karşına tapularını,
Banka cüzdanlarını..
Ses veren yok, takılan eden,
Anladın mı, insanmış gerçek sermayen....
Düşsen, koluna girecek kimsen yoksa,
Ya da helaya gitmene yardım edecek,
Varlığın mı altını temizleyecek?
Tamam, paran da, pulun da olsun da,
Olmasın yalnızlığın,
Tepelerden baktığın....
.
Yan bahçelerden kopan kahkahaları dinle,
Türkü söyleyen çakırkeyif Hamdi Bey'i,
Yürekleri dağlıyor o tiz sesi....
Gel bak, yanı başındaki öbür komşunun bahçesinde içiyoruz,
Mangal da var,
İnsanlık da..
Bize de yeter, sana da..
Ha adam ol da,
Haftaya senin orada..
Bir şartla…
Mal mülk sohbeti olmayacak sofrada...
Bu Haber 211880 Defa Okunmuştur