RUFAY KARAHAN yazdı
SANA BİR GÜL GETİREMEDİM
Aradan, tam otuz iki yıl geçti
On sekiz, on dokuzluk,
sevgiliydik!..
Bir sabah;
Ellerin yüzünde,
Akdeniz mavisi gözlerin buğulu, çakmak çakmak
Biliyorum;
İçinden hıçkırarak,
Ve beddualar okuyarak
Usul usul
Gül bahçesine ağlayarak…
Ben büyüdükçe,
Hep içimde büyüdü,
Gül bahçesinden büyük oldu üzüntüm,
Çok sonra , çok utandım yaptığımdan,
Unutamadım o gözleri ve gülleri…
Berrak bir geceydi
Ay ışığı güzelim güllerin üzerine düşmüş,
Güller bana bakıyor, sanki üzerime üşüşmüş
Alı al, moru mor
Biri diğerinden güzel,
Sanki ateşten birer kor
İçim yanıyor
Benimle konuştular,
“al beni, götür beni” dediler…
Kırdım,
Kopardım dallarından birer birer
O değil,bu!..
Bu da değil, diğeri,
Sanki idamlıktılar…
Ben o gece sana gül getirmedim,
Getiremedim.
Güller çok güzeldiler
Pırıl pırıl, narindiler
O gece,
Sen gibi yarimdiler
Gül çoktu,
Ama
Aradığım O gül , orda yoktu,
Onlar güzel güllerdi,
Senden güzel değillerdi.
O gece sana gül getirmedim,
Getiremedim.
Aradan, tam otuz iki yıl geçti
Bugün,
Tesadüfen
Bir gül bahçesinden geçtim
Durdum, uzun uzun baktım
İçlerinden bir kaç gül seçtim
Seni düşündüm,
Gül çoktu,
Aradığım O gül , orada da yoktu,
Güller çok güzellerdi,
Ama
Senden güzel değillerdi.
Aradan, otuz iki yıl geçti
Çok istedim,bulamadım,
Bu akşam da sana bir gül getirmedim,
Getiremedim.
Bu Haber 716224 Defa Okunmuştur
