AV. TUSUF ERİKEL yazdı
Öyle değil mi?
Bir zamanlar sevdiğimiz kişileri...
Yağmur, kar, havadan...
Giydiği elbiseden kıskanır derecede ahlaka sahipken,
Ne oldu da AVM yürüyen meydanında herkese göstererek öpüşür olduk...
Nasıl sevdiğimiz insanları nerdeyse don gömlek dışarı çıkarır olduk..
Nerede bize sevdiklerimizi yeniden eskisi gibi sevip kıskanacak ruhu vaat eden siyaset?
Önce Hz Muhammed ile ilgili bir hatıra.
Şikâyet ettiler,
“Ya Rasulallah filan çok kıskanç”
Buyurdu;
“Şüphesiz ben çok daha kıskancım...
Allah benden çok daha kıskanç”
Yine buyurdu;
“Ya Ömer... Cennette herkesin evine girdim kapısını çaldım, Sana gelince çekindim”
“Niye ya Rasulallah?”
“Dedim Ömer kıskanç belki rahatsız olur”
“Olur mu ya Rasulallah, sana her şeyim feda olsun”
Canım Ömer
Bu arada;
O yüce peygamberin aziz ümmeti ve yolunun kahramanı büyük lider Atatürk ile ilgili bir hatıra için tam zamanı.
“Paşam...
Kadın çalışmalı mı?
“Elbette canım latife... Tabi çalışacak... Toplum içinde her noktada olacak”
“Paşam bende çalışsam”
“Latife aşkım, sen gel beni güler yüzlü karşıla ve sıcak bir çorba yap, benim için bu her şey olur”
Evet...
İşte Anadolu insanının özü bu idi ..
Ötesi elbet şartlar dâhilinde bazı haller mecburi.
Fakat...
Uçan kuştan sevdiğini kıskanan bizler ne oldu da,
Şu anda herkesin bildiği gördüğü üzüldüğü noktaya geldik?
Allah’ım...
Bizi ıslah et... AMİN...
Bu Haber 652194 Defa Okunmuştur
