OZAN ARİF yazdı

www.haber2000.com 

BEN NE DERSEM ODUR!..

Ne dediysem odur lafımı yemem,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Önüme gelene şerefsiz demem,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Ne bir kazancım var, ne de gelirim,

O yüzden tartarak hükme gelirim,

Şerefli kim? Şerefsiz kim bilirim,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Yok, yoksa mı şimdi durup dururken,

Dünyada bu kadar şerefsiz varken,

Hata yapar mıyım “şerefsiz” derken,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Bu sözü ahlaken batana derim,

Yolunu, izini satana derim,

Önüne gelenle yatana derim,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Neden demeyeyim yılan olursa?

Dün dediği bu gün yalan olursa?

Hele çok kıvıran falan olursa,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Bir şerefsiz neresinden tanınır?

Elbette ki firesinden tanınır!..

Yanından ve yöresinden tanınır…

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Yanlarında şerefliye yer olmaz,

Şerefli de şerefsizle bir olmaz,

Şerefsize şerefsizlik şer olmaz,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

İstediği kadar poz yapsın varsın,

O kendini belli eder anlarsın…

Bu tiplerde boşa şeref ararsın,

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!..

Velhasıl beyler, bayanlar, baylar,

Arif’i anlamaz şartlanmış toylar!..

Ama beni mahkemeler onaylar!

Ben şerefsiz dersem, o şerefsizdir!.